korkum mu, kompleksim mi yoksa alışkanlığım mısın bilmiyorum? seninle kendimi hem özel hissediyorum hem de çaresiz. benliğimde olman iyi birşey mi yoksa kötü mü henüz karar veremedim.
bir sabah,aynaya bakarken güzel hissediyorken kendimi, karşıma çıkınca sen hemen yere atıyorum aynayı. farkında olmadan sen, beni çirkinleştiriyorsun.
elimden aynayı atıp,dışarı çıkıyorum.toplu taşıma aracında sakin sakin ilerlerken,bir anda
kafama vuruyorsun ve ben, insanların ellerinde ki poşetler tenime değmesin diye sağa sola kaçışmaya başlıyorum. bilmem dikaktini çekti mi ama sen,beni paranoyaklaştırıyorsun.
araçtan inip kalabalığa çıkınca ben, sürekli güldürüyorsun. kendinle alakalı şeylerden bahsediyorsun kulağıma gülüyorum,hemde kahkahalarla gülüyorum. ağlattığında oldu biliyorsun ama bu kısmı istersen aramızda kalsın.
yalnız kaldığım anları dikkatle takip ettiğini düşünüyorum senin. sinsisin farkındayım. hep zayıf noktalarımdan vuruyorsun ve sürekli takip ediyorsun beni, ama seviyorsun zarar vermezsin bana, bundan eminim.
seninle güçlüyüm yada güçsüzüm dediğim gibi buna karar veremedim. ama adına,hatrına yazılar bile yazıyorum,gerisini sen düşün artık.
duygu
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder